Czy Watykan sfałszował encyklikę Piusa XII

Przeglądając  fora internetowe  spotkałem się  z stwierdzeniami ,że  encyklika Piusa XII  „ Summi pontificatus „ jaką znamy obecnie została sfabrykowana gdzieś koło roku 2000 .  Zarzucono ,że  dopisane zostało jej 28 punktów , których pierwotnie nie było w wydaniu z 1939r. Chodzi o treść dotyczącą krytyki totalizmu państwowego i słynnych słów o zmartwychwstaniu Polski.  Twierdzono ,że  w wydaniu encykliki z 1987r. przez KUL także brak tych punktów. W wyniku poszukiwań natrafiłem na artykuł   Jarosława Milewczyka zamieszczonego w tygodniku „Nie”  w numerze 18  z maja 2008r.  nosił tytuł  „ Dopisane palcem bożym „.  Ten krótki tekst  często jest wklejany  gdy na jakimś forum toczy się  dyskusja  o Piusie XII .  Autor  twierdzi  ,że do pierwotnych 89 punktów zostało dopisane  28 w tym słynny i dla Polaków najważniejszy fragment : „Czcigodni Bracia! Godzina, w której dajemy wam pierwszą Naszą encyklikę, przedstawia się Nam z wielu powodów prawdziwie godziną ciemności(56). W niej duch przemocy i niezgody wylewa na ludzkość, z czary pełnej krwi, niezliczone klęski i niewypowiedziane cierpienia. Czyż potrzebujemy was zatem zapewniać, że Nasze ojcowskie serce obejmuje miłością pełną współczucia wszystkie Nasze dzieci, a zwłaszcza te, które spotkała krzywda i prześladowania? Narody pogrążone w odmętach wojny są może dopiero u początków boleści(57), a oto już tysiące rodzin zostały dotknięte przez śmierć, zniszczenie, łzy i nędzę. Krew tysięcy ludzi, nawet tych, którzy nie brali udziału w służbie wojskowej, a jednak zostali zabici, zanosi bolesną skargę, zwłaszcza w Polsce, narodzie tak Nam drogim, tej Polsce, która przez swą niezłomną wierność dla Kościoła i przez wielkie zasługi, jakie zdobyła, broniąc chrześcijańskiej kultury i cywilizacji - o czym historia nigdy nie zapomni - ma prawo do ludzkiego i braterskiego współczucia całej ludzkości. Położywszy swą ufność w Bogarodzicy Dziewicy, "Wspomożyciele Wiernych", czeka ona upragnionego dnia, w którym, jak tego domagają się zasady sprawiedliwości i prawdziwie trwałego pokoju, wyłoni się wreszcie zmartwychwstała z owego jak gdyby potopu, który się na nią zwalił.” Według Jarosława Milewczyka pierwotnie tego fragmentu  nie było a Pius XII nie zauważył nawet w swojej pierwszej encyklice ,że wybuchła wojna.  Spreparowany tekst miał ( według tezy autora )wzmocnić argumenty zwolenników procesu beatyfikacyjnego Papieża.  Milewczyk argumentował ,że w wydaniu z 1987  przez KUL także  tego fragmentu nie było.   Napisał ,że w pierwotnej wersji nie padają słowa wojna , Hitler , Niemcy , Polska.  Słowa Niemcy i Hitler nie padają , nikt tak nie twierdzi i tu sporu nie ma. Przypomnijmy zatem podstawowe informacje o encyklice . Był to pierwszy dokument tej rangi ogłoszony przez papieża Piusa XII , który pełnił swoją funkcję od 2 marca 1939r.  Encyklika Summi pontificatu bazowała na  nieskończonej encyklice poprzednika Humani generis unitas , której fragmentów użył.  Dokument jest podpisany 20 października 1939r. Ogłoszony został w Acta Apostolica Sedis  w dniu 28 października .  Bezpośrednio po podpisaniu jej tekst ukazał się w Osservatore Romano. Nie będę streszczał teksu każdy zainteresowany może się z nim zapoznać.  Dokument (podobnie jak ogłoszona dwa lata wcześniej przez Piusa XI – Mit brennender sorge , której współautorem był kard. Pacelli)  został przyjęty przez władze  niemieckie  jako dokument wrogi.  Niemiecki ambasador w Watykanie od swoich berlińskich mocodawców otrzymał instrukcję ,że papież przestał być neutralny.  W III Rzeszy jednak nie była tekstem zakazanym , ale tylko w wersji "poprawionej" przez nazistów . Dostępne oryginalne egzemplarze  starano się wychwytywać dość dyskretnie , ale skutecznie natomiast kolportowano  własną wersję encykliki , z  której wynikać miało , że papież popiera Niemcy.  W październiku New York Times skomentował encyklikę słowami : „ Papież potępia dyktatorów zrywających umowy oraz rasizm”  . Tekst encykliki został wykorzystany propagandowo przez Francję. Pamiętamy „ śmieszną wojnę „ kiedy Niemcy były zasypywane ulotkami. Otóż wśród tych ulotek znalazło się 88 tys. egzemplarzy encykliki. Wracając do pytania czy Watykan dopisał słowa o Polsce wystarczy sięgnąć po Osservatore Romano z 29.10.1939r.gdzie tekst był publikowany.  Śledząc  wychwycimy te słowa. Tekst nie posiada też podziału na punkty. Inne informacje jakie znalazłem pozwalają na stwierdzenie , że publicysta „ Nie „ bardzo mocno mija się z prawdą.    Najstarszy tekst encykliki jaki posiadam to opracowanie „Kościół i papież wobec drugiej wojny  światowej „.  Jako tłumacz figuruje anonimowy ks. Stan B.  zamieszkujący w Szwajcarii.  Tekst został wydrukowany w Londynie  w 1946r.  Zawiera  88 punktów , Natomiast fragment o Polsce jest w punkcie 78. W tłumaczeniu jakie jest na stronie Opoka punktów jest 89 a cytowane zdania są w 79. Natomiast akapit w tym samym brzmieniu w wersji angielskiej , zamieszczony na stronie internetowej Watykanu jest punktem 106.  Nie raz już zauważyłem ,że podział na punkty nie w każdym wydaniu encykliki jest taki sam , przy identycznym tekście.  Oczywiście tekst prezentowany przez Opokę jest  taki sam jak tekst z 1946r. , którym się posługuję.  Fragmenty o Polsce a także te potępiające totalizm znajdziemy też w książce Denisa Gwyna  , Watykan i wojna w Europie ( str. 136) . Książka napisana został jeszcze w czasie wojny a jej polskie wydanie ukazało się w Londynie w 1946r. Gwynn także wspominał o zakazie publikacji  encykliki w Niemczech.  Na kolejne ślady natrafiłem wertując  roczniki Tygodnika Powszechnego , który zaraz po inauguracji swojej działalności wszedł w bardzo ostry spór z prasą komunistyczną a elementem tego sporu była też ocena postawy Piusa XII w okresie wojny.  Pierwszy artykuł gdzie znajdujemy ślady encykliki jest tekst ks. Jana Piwowarczyka  z 29 czerwca 1945r. z numeru 14 i ma tytuł Pius XII a Polska.    Autor pisze „  W dn. 20.X.1939r. podpisał Pius XII swą pierwszą encyklikę  ( „ Summi Pontificatus” ) . W Krakowie dostaliśmy ja do rąk w maszynopisie  z końcem 1939r.  Z najgłębszym wzruszeniem stwierdziliśmy ,że Polska jest jedynym narodem o którym encyklika pisze i z radością chłonęliśmy następujące jej zdania „  Tu autor cytuje zamieszczony wyżej przeze mnie fragment . 16 grudnia  1945r. w numerze 39  ukazał się redakcyjny artykuł pod tym samym tytułem  „Pius XII a Polska „  . Znów  można tam przeczytać ów słynny fragment , który według Jarosława Milewczyka miał zostać dopisany w 2000r.  Tygodnik pisał o wadze Summi pontificatus  bo w niej papież  ujął się za Polską . 13 stycznia 1946r.( nr 2\46)   w notatce „ Jeszcze o Piusie XII „ znów jest mowa o fragmentach encykliki  odnoszących się do Polski.  Z kolej 3 lutego 1946r. ( nr 5\46)  ks.  Józef Wierusz Kowalski pisał o tym ,że  krzepiące słowa papieża można było usłyszeć w okresie okupacji ,podczas nabożeństw w warszawskich kościołach na Rakowieckiej i na świętojańskiej .

<a data-cke-saved-href="http://naszeblogi.pl" href="http://naszeblogi.pl">Nasze Blogi</a>