Czy grożą nam wojna domowa, zamach stanu i upadek demokracji

W okolicach wyborów 2011 r pojawiła się teoria spiskowa mówiąca, że Jarosław Kaczyński odpuścił sobie kontratak po wrzutce z Angelą Merkel, gdyż otrzymał wiadomość, że PO ma przygotowany siłowy plan „B” na wypadek gdyby wrzutka nie pomogła i PiS wygrał wybory. Plan miał zakładać: ogłoszenie nieważności wyborów, wywołanie zamieszek w trakcie obchodów 11 listopada, zrzucenie winy za te zamieszki na PiS, kilkutygodniową młockę medialną i na koniec (w zależności od nastrojów i sondaży) wygranie powtórzonych wyborów przez PO wskutek tej sekwencji zdarzeń lub delegalizację PiS tuż przed wyborami. Kaczyński miał ponoć odpuścić sobie kontratak obawiając się delegalizacji opozycji, a nawet wojny domowej. Trudno wyrokować czy był to rzeczywisty plan, zwykła plotka, czy też blef mający zniechęcić Kaczyńskiego do działań odwetowych. Zwycięstwo było na wyciągnięcie ręki – przypomnienie w kontekście wrzutki z Angelą ostrzeżenia o planowanym TUŻ PRZED CISZĄ wyborczą ataku na podstawie ZMANIPULOWANYCH słów Kaczyńskiego przy użyciu ZAGRANICZNYCH mediów, a następnie retoryczne przeproszenie Angeli za rząd, który gotów jest zrujnować relacje z naszym sąsiadem by tylko nie oddać władzy posłałyby PO na deski. Z grupą blogerów (m.in. Seawolf, także moja skromna osoba) błagaliśmy o to Kaczyńskiego... i nic... przegrał wybory – fakt, że po ewidentnym faulu drugiej strony, ale walkowerem. Teoria spiskowa nabierała więc mocy, a z upływem czasu coraz więcej faktów zdawało się ją potwierdzać: PKW „nie zdążyła” przed wyborami rozpatrzyć protestu Janusza Korwin-Mikke (czyli mogła po wyborach je unieważnić), środowiska „Krytyki Politycznej” i „Antify” sprowadziły z Niemiec lewackie bojówki, które rzeczywiście wywoływały zamieszki, a media rzeczywiście obarczały za nie PiS i jego „wychowanków”. W końcu wszystko tak pasowało do tej teorii, że przypominał się tekst z Terminatora „widziałem różnych świrów, co wymyślali niestworzone historie, ale on jest fenomenem – do jego historii nie ma jak się przyczepić”...

Minęły cztery lata...

Prawo i Sprawiedliwość odniosło podwójne zwycięstwo wyborcze. W momencie gdy w naszym obozie panowały nastroje jak w 1980 i 1989, na Facebooku masowo wrzucaliśmy memy o kończącym się Postkomunizmie i ja sam zameldowałem wykonanie zadania i planowałem zakończenie działalności blogerskiej, nagle okazało się, że walka dopiero się zaczyna – zamiast 100 dni spokoju tradycyjnie ofiarowanych na starcie każdemu rządowi, już po tygodniu zawiązał się KOD, media (polskojęzyczne jak i zagraniczne) rozpoczęły wojnę totalną z nowym rządem, podniesiono wrzask, że konstytucja jest łamana, demokracja się kończy, nastaje faszyzm, dyktatura, terror, srata, grata... I nagle wraca teoria sprzed czterech lat, o nadciągającej wojnie domowej. Tym razem nie krąży ona w blogosferze, ale prezentują ją na oficjalnych portalach takie „autorytety” jak Lech Wałęsa, Jerzy Stępień, Jacek Żakowski, Agnieszka Holland, Roman Giertych... Nie jest niczym odkrywczym to, że owe „autorytety” winą za nadchodzącą wojnę obarczają w 100% obecny rząd i Prezydenta RP. Natomiast co najciekawsze (i najbardziej przerażające – bez tego aspektu cała ta dyskusja nie zasługiwałaby nawet na bycie tematem żartów satyryków), jako „środki zapobiegawcze” proponują SKRÓCENIE KADENCJI SEJMU I PREZYDENTA, a nawet STWIERDZENIE PRZEZ SĄD NAJWYŻSZY NIEWAŻNOŚCI WYBORÓW.

Czy jest pewniejszy sposób na wywołanie wojny domowej, niż to „lekarstwo”, które ci szarlatani próbują nam podać?

O ile sam wynik powtórzonych wyborów (mimo młocce medialnej, która odbiera rozum nawet niby rozsądnym ludziom w takim stopniu, że życzą swoim najbliższym utraty pracy i braku szans na zatrudnienie – sam się z tym spotkałem) wcale nie jest pewny, to reakcji społeczeństwa na kolejne zamordowanie nadziei naprawdę nie dałoby się przewidzieć – prawdopodobnie wybuchłyby ogromne manifestacje, przy których rocznice Smoleńska byłyby jak miniaturka, zaś palący opony górnicy byliby gentlemanami przy zachowaniach ludzi, którzy nie mieliby już nic do stracenia. Starłyby się one z kontrdemonstracjami KOD-u roznosząc w proch tę zgraję sytych, tłustych misiów, jednak ten pogrom wywołałby zwielokrotnioną reakcję drugiej strony i tak nakręcałaby się spirala przemocy aż do tragicznego końca.

Czy ten scenariusz jest prawdopodobny?

Teoretycznie jest możliwy, bo SN rozpatrzył negatywnie 76 z 77 wniosków o unieważnienie wyborów, jednak ten dotyczący zarejestrowania list zwycięskiego ugrupowania nie jako koalicji „Zjednoczona Prawica”, tylko jako list partii „Prawo i Sprawiedliwość” zostawił sobie na 19 stycznia. Na logikę po pierwsze aspekt ten miałby znaczenie, gdyby w grę wchodziło przekroczenie lub nieprzekroczenie progu wyborczego (5% dla pojedynczego ugrupowania, 8% dla koalicji), natomiast nie ma znaczenia w przypadku niemal 40% głosów, gdyż przy podziale mandatów pomiędzy ugrupowania, które znalazły się nad progiem nie ma żadnej różnicy w traktowaniu partii i koalicji. Po drugie z powodów wymienionych w poprzednim akapicie (ryzyko zamieszek na nieprawdopodobną skalę) sędziowie SN musieliby być ciężko upośledzeni umysłowo lub mieć przygotowany śmigłowiec na dachu, aby zdecydować się na taki krok (naziemnymi środkami komunikacji nie udałoby im się uciec do najbliższego lotniska).

Sam fakt, że coś takiego jest choćby teoretycznie możliwe jest niebywałym skandalem pokazującym, że ten zmodyfikowany PRL w którym żyjemy nie jest wcale państwem demokratycznym.

W państwie demokratycznym problemy dotyczące zbierania podpisów i rejestracji list, a także wszystkie problemy, protesty i odwołania z tym związane powinny być rozstrzygnięte na długo przed wyborami. Po wyborach powinno się tylko orzec, czy na etapie samego głosowania, liczenia głosów, podziału mandatów i ogłaszania wyników nie doszło do oszustw mogących w sposób istotny wpłynąć na wynik wyborczy oraz ewentualnie (nie jestem zwolennikiem „ciszy wyborczej”, ale skoro jest już w prawie, to SN ma prawo się do tego odnieść) czy w tym czasie nie doszło do niedozwolonej agitacji. Tylko tyle i aż tyle! Wszelka inna ingerencja w wynik i ważność wyborów powinna być surowo zabroniona!

Zostawianie „bezpiecznika” pozwalającego unieważnić wybory po niekorzystnym wyniku świadczy o tym, że w wyniku działań rządu PiS nie może nam grozić „utrata demokracji”, bo nie można utracić realnej wartości mając do dyspozycji tylko fasadę.

I jeszcze jeden aspekt na koniec – dygresja zupełnie „z innej beczki”. W 10 kwietnia 2011 (w trakcie I rocznicy Smoleńska) wypowiedziałem słowa, które bardzo mocno utkwiły w mej pamięci: „albo w roku 2013 nastąpi w społeczeństwie pozytywny przełom, albo w 2015 rozpocznie się tragedia”. Pierwsza data wynikała z przyczyn gospodarczych (koniec inwestycji na Euro 2012, kumulacja negatywnych skutków błędnych założeń rządu PO) a druga z kalendarza wyborczego. Dwa lata odstępu miały z jednej strony dać elektoratom czas na przyzwyczajenie się do zmiany ról rządu i opozycji, zaś z drugiej strony politykom wysłać sygnał, że nie ma społecznej zgody na dalszą eskalację napięcia i cyniczny styl rządów. W 2013 od maja rzeczywiście sondaże zaczęły pokazywać przewagę PiS, ugrupowanie to w cuglach wygrało wybory uzupełniające w Olsztynie i Rybniku, lecz od jesieni (referendum w sprawie odwołania HGW w Warszawie) sondaże wróciły do poprzedniej konfiguracji. Co ciekawe wyniki wyborów nie potwierdzały przewagi PO (w wyborach do PE remis, w samorządowych wyraźna przewaga PiS). Dopiero kompromitacja Komorowskiego i wygrana Andrzeja Dudy dokonały przełomu w sondażach. Aż tu po wyborach parlamentarnych profesor Janusz Czapiński (autor Diagnozy Społecznej) w programie TVP wygadał się, że trend z roku 2013 w rzeczywistości nigdy nie został przełamany (czyli – choć tego wprost nie powiedział – wszystkie sondaże od października 2013 do maja 2015 były fałszowane w celu powstrzymania odchodzenia elektoratu od PO).
W wyniku tego mamy sytuację o tyle ciekawą, co nieprzewidywalną (wręcz niebezpieczną): przełom w nastrojach społecznych rzeczywiście w roku 2013 nastąpił, jednak ponieważ był ukrywany pod płaszczykiem „podrasowanych” sondaży, więc politycy, jak i elektoraty nie dostały tych dwóch lat czasu na przygotowanie się do nowej sytuacji, czego skutki widać w Sejmie, mediach i na bardzo dziwnych demonstracjach (takich jaj jeszcze nie było, aby ktoś protestował przeciw temu, że rząd chce dawać 500 złotych za friko).

Jak sytuacja rozwinie się w najbliższym czasie? Czy grożą nam niebezpieczeństwa wymienione w tytule? Chciałbym powiedzieć, że nie. We w miarę normalnym kraju na 100% bym tak powiedział – wystarczy popatrzeć na Włochy, w których kryzys wokół odpowiednika naszego TK trwa już jakieś półtora roku (właśnie chyba się kończy) i nikt tam końca demokracji i początku faszystowskiej dyktatury nie wróży. Jednak Polska to bardzo dziwny kraj i tutaj niczego nie można być pewnym – nawet tego, jak w oczywistej sprawie zachowa się SN 19 stycznia. Tak czy inaczej zagrożenia, jeśli rzeczywiście są (pokrzykiwania o skracaniu kadencji, unieważnianiu wyborów itp znów mogą być blefem, próbą zastraszenia, grą nerwów lub zwykłą, choć szerzoną z premedytacją plotką) leżą zupełnie gdzie indziej, niż wmawiają to ludziom media i ci, co mediami sterują. Paradoksalnie zagrożenie dla demokracji stanowią dziś ci, którzy obronę demokracji mają w nazwie. Na szczęście nie jest ich zbyt wielu (choć nie lekceważyłbym problemu, jak niektórzy publicyści i politycy). Najwyraźniej 8 lat zabijania przez PO społecznej aktywności robi swoje i demonstracje KOD wyglądają trochę śmiesznie trochę strasznie (jak się widzi dzieci z narysowaną strzelbą wycelowaną w kaczora), zaś większość społeczeństwa ma bardzo głęboko w czterech literach cały ten cyrk, kodziarzom nie wierzy, a pisowców się nie obawia. Więc nie tu leży zagrożenie.
Według mnie największymi zagrożeniami dla demokracji, wolności i pokoju w kraju są: niebezpieczne przepisy pozwalające pod byle pretekstem unieważnić wybory, pozwalające trzem sędziom z TK (tyle według starych przepisów – dzisiejsza nowelizacja to zmienia – wynosi „większość” przy rozpatrywaniu sprawy w pięcioosobowym składzie) wyrzucić efekt pracy Sejmu, Senatu i Prezydenta do kosza („nowoczesna” forma Liberum Veto) i jeszcze sobie ostro poużywać w uzasadnieniu i w mediach na wybranych demokratycznie przedstawicielach społeczeństwa (w ostatnich dniach mieliśmy multum takich "pokazów" w wykonaniu Rzeplińskiego, Tulei i innych obecnych i byłych sędziów TK). Kolejnym ogromnym zagrożeniem są nieodpowiedzialni politycy i dziennikarze beztrosko szafujący najmocniejszymi słowami i emocjami w takim natężeniu, że nawet Kaczyński w momencie największej traumy posmoleńskiej nie sięgał po amunicję takiego kalibru. Bo przecież nikt nie wie gdzie leży punkt, za którym utraci się kontrolę nad emocjami i pojawi się całe stado Ryszardów Cybów chcących zabijać pisowców lub pisowców chcących zabijać Cybów, zanim ci zabiją ich. Podobnie same mocne słowa jeśli teraz się zdewaluują, to po co sięgniemy, gdy przyjdzie prawdziwe zagrożenie tyranią i totalitaryzmem?

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika Mikołaj Kwibuzda

23-12-2015 [07:11] - Mikołaj Kwibuzda | Link:

Ogólnie zgoda, atoli nie umiem rzec, co ma w czterech literach większość społeczeństwa, bo nie mam po temu narzędzi poznawczych. Największą jednak niewiadomą dla mnie jest ośrodek decyzyjny drugiej strony (zapomniałem celnego sformułowania śp. Kulczyka, w którym wskazywał, że komuś tam spodoba się, że uzgadnia sprawy z "kierownikiem", czyli Tuskiem, z czego wynikało, że był to ktoś ponad Kulczykiem i ponad "kierownikiem"). Jeden czy wiele? Co jest kreacją, co jest ruchem autentycznym? Dawno już platońska figura o cieniach w jaskimi nie była tak boleśnie prawdziwa. A komentatorzy polityczni, którzy wiedzą więcej, nie piszą wszystkiego z tzw. ostrożności procesowej.

W każdym razie to, że ktoś usiłuje sprowokować krwawe zamieszki, jest widoczne. Skala jednak nie. Wydaje się, że hultajstwo liczyło na to, że rzeczywiście PiS rzuci policję z bronią gładkolufową i gazem na te dzieci ze zbrodniczymi transparentami. Dowodziłoby to jednak kompletnego braku rozeznania prowokatorów, bo nie trzeba znać osobiście pani premier, by być pewnym, że tego nie zrobi. Chwała Bogu, że dowodzenie strukturami siłowymi zostało sprawnie przejęte, i że żadna nowa Dusza się tam nie ujawniła.

Jeśli ktoś prowokuje, to prawdopodobnie liczy się z tym, że pojawią się Cyby. Ale czy to cel, czy tylko akceptowany produkt uboczny - trudno rzec.

Co do SN, to nie sądzę, by ryzykował. Sędziowie lubią spokój i dostatek.

Obrazek użytkownika NASZ_HENRY

23-12-2015 [13:55] - NASZ_HENRY | Link:

Sądowi Najwyższemu nie spieszy się na Sąd Ostateczny ;-)