Odpowiedź na notkę skauta Maxa Jamnickiego

@Krzysztof Pasierbiewicz

Ja dorzucę trzy grosze (niebagatelna suma biorąc pod uwagę, że pochodzą z czasów, gdy pieniądz był wymienialny i wybity z wizerunkiem panującego władcy) ;-))

A wiec panie Krzysztofie, dlaczego nie odpowiada pan na pytania, manifestując przy tym poczucie wyższości?

Dam panu szansę poprawienia się i zadam po raz kolejny pytanie na które (nie tylko mi) pan nie odpowiedział.

Z jakiż to powodów uważa pan Dawida Wildsteina za przedstawiciela młodej prawicy?

Dla ułatwienia odpowiedzi dodam, że nie nie chodzi o młodość tylko o prawicę.

Zacytuję ostatni akapit tekstu Maxa Jamnickiego: "Systematyczne i nałogowe opluwanie „moich” mediów i ludzi z nimi związanych oraz PiSu tutaj, na tym forum, to nie jest dobry pomysł. Jakieś granice przyzwoitości i rozsądku przecież są.
I jeszcze jedno. Pan Pasierbiewicz jest tak potrzebny prawicowym mediom, jak ksiądz Lemański polskiemu Kościołowi."

I dodam jeszcze mój komentarz spod powyższego tekstu:
"Ostatnie zdanie Pana tekstu jest właściwą puentą. Początkowo ja także traktowałem pana KP jako wyłącznie megalomana. Zadałem sobie jednak trud i przejrzałem jego teksty od początku ubiegłego roku. Pasierbiewicz notorycznie krytykuje w nich PiS. Ale nie tylko. Równie często, tylko w zawoalowany sposób, chwali PO. Ten bezsporny fakt w połączeniu z innymi symptomami uzmysłowił mi, że megalomaństwo Pasierbiewicza to nie najważniejszy rys jego blogerskiej działalności. To jest działalność świadoma, celowa, obliczona na szkodzenie polskiej prawicy.
Dokładniejsza lektura blogu Pasierbiewicza każdego chłodno myślącego czytelnika doprowadzi do takiego samego wniosku."

Szanowny Pani Krzysztofie ( nauczycielu akademicki)
Po pierwsze głupotą jest wdawać się w pyskówkę z durniami z UJ, co to bronią swoich żydowskich zboczeńców nie chcąc stracić łask u swoich żydowskich sponsorów. Naraził się Pan i będą Pana dręczyć.

Po drugie: na pochyłe drzewo kozy skaczą. Jak jeden Panu dokopie ( we własnym mniemaniu), to inni do niego dołączą. Tak było, tak jest i tak będzie.

Po trzecie: skoro jesteś Pan zwolennikiem konstruktywnej krytyki, to i krytykę pod własnym adresem uważaj za konstruktywną i przyjmij za dobrą monetę, z uśmiechem na ustach. Nie ma sensu wielkokalibrowej armaty z miejsca wyciągać.
Tak więc obie strony sporu zachęcałbym do zakończenia utarczki "ad personam".
Zacznijcie Panowie gadać do rzeczy.

Poza tym prawdziwa cnota krytyk się nie boi. Sam Pan wyznajesz taką zasadę.

Nie sądzę, aby PiS ucierpiał od Pańskich krytycznych uwag, lecz - z drugiej strony - jeżeli ma Pan coś istotnego, krytycznego do powiedzenia, to najlepszym rozwiązaniem byłby list do Prezesa. Przecież - jako Krakus - wie Pan najlepiej, że brudy należy prać we własnym domu.

Umiemy się tylko kłócić albo kochać, ale nie umiemy się różnić pięknie i mocno - Norwid, proszę Panów Adwersarzy.

To, co mnie zdumiewa w tego typu utarczkach słownych, to przekonanie, że ma się patent na prawdę. A jak mówił pewien filozof, są trzy prawdy i nie będę tego tłumaczyć, bo wszyscy wiedzą, że chodzi o tę trzecią.

Szczerze powiedziawszy, do głowy by mi nie przyszło prześledzić twórczość Pana Pasierbiewicza na blogu po to, żeby mu wytknąć niestałość poglądów czy krytykanctwo. Każdy ma lepsze lub gorsze teksty, a blog to nie jest przygrywka do "Trylogii" (moje komentarze są :)) i inaczej się nad tym pracuje. W każdym bądź razie Panie Krzysztofie moim zdaniem zostałeś policzony między wieszcze, bo termina na Cię przyszły okrutne.

Nie da się obalić twierdzenia, że polska prawica ma duże ambicje, może nawet ma rację, tylko umiejętności jej brak. Bo gdyby posiadała umiejętności niezbędne w polityce to nie oddałaby władzy, władze utraconą odzyskałaby i miałaby koalicjantów. Do wygrywania wojen i prowadzenia polityki potrzebne są umiejętności i szczęście. Nie wystarczy o sobie mówić: myśmy następcy Piłsudskiego. Czasami trzeba się zastanowić, co by na ten temat Marszałek powiedział.

Więc na czy polegają winy Pana Pasierbiewicza? na tym, że powinien pisać inaczej i mieć inne poglądy? Bo jak nie to co? No co mu Panowie zrobicie?