Wielkie Słowo Maluśki

Wysłane przez Zygmunt Korus w 23-12-2014 [23:31]

Szanowni, życzę z okazji Świąt wszelkiej pomyślności.
 

Wielkie Słowo Maluśki
  Jakże jeszcze niedawno byłeś taki maluśki
Nie umiałeś powiedzieć choć jednego słowa
Dzisiaj już kąski chleba sam wkładasz do buźki
Od kroczków po przekątnych aż się kręci głowa

Na chwałę Pana pienia!
O tajemnicy istnienia

Jak co roku tak oczekiwanie Maluśki
Choć w opłatku dorosłość swą chowasz
To z dziecięcej promienieje buźki
Hostia wiecznie odnawiającego się Słowa

Na chwałę Pana pienia!
O tajemnicy istnienia  

 

Forum jest miejscem wymiany opinii użytkowników, myśli, informacji, komentarzy, nawiązywania kontaktów i rodzenia się inicjatyw. Dlatego eliminowane będą wszelkie wpisy wielokrotne, zawierające wulgarne słowa i wyrażenia, groźby karalne, obrzucanie się obelgami, obrażanie forumowiczów, członków redakcji i innych osób. Bezwzględnie będziemy zwalczali trollowanie, wszczynanie awantur i prowokowanie. Jeśli czyjaś opinia nie została dopuszczona, to znaczy, że zaliczona została do jednej z wymienionych kategorii. Jednocześnie podkreślamy, iż rozumiemy, że nasze środowisko chce mieć miejsce odreagowywania wielu lat poniżania i ciągłej nagonki na nas przez obóz "miłości", ale nie upoważnia to do stosowania wulgarnego języka. Dopuszczalna jest natomiast nawet najostrzejsza krytyka, ale bez wycieczek osobistych.

Komentarze

Obrazek użytkownika jazgdyni

24-12-2014 [11:07] - jazgdyni | Link:

Panie Zygmuncie

powstanie nowego życia zawsze nas fascynuje i rozczula.
To takie ludzkie i dobre rokroczne świętowanie narodzin Syna Bożego.
To nas sprowadza na ziemię i ustawia na następny rok.

Najserdeczniejsze życzenia i dzielę się opłatkiem

Janusz

Obrazek użytkownika Zygmunt Korus

24-12-2014 [23:58] - Zygmunt Korus | Link:

Panie Januszu, My tradycyjni! Przypominam piękny i mądry wiersz ks. Twardowskiego:

                            Dawna wigilia
    Przyszła mi na wigilię zziębnięta głuchociemna
    z gwiazdą jak z jasną twarzą - wigilia przedwojenna
    z domem co został jeszcze na cienkiej fotografii
    z sercem co nigdy umrzeć porządnie nie potrafi
    z niemądrym bardzo piórem skrobiącym w kałamarzu
    z przedpotopowym świętym z Piłsudskim w kalendarzu
    z mamusią co od nieszczęść zasłonić chciała łzami
    podając barszcz czerwony co śmieszył nas uszkami
    z lampką z czajnikiem starym wydartym chyba niebu
    z całą rodziną jeszcze to znaczy sprzed pogrzebów
    Nad stołem mym samotnym zwiesiła czułą głowę
    Nad wszystkie figi z makiem - dziś już posoborowe
    Przyszła usiadła sobie. Jak żołnierz pomilczała
    Jezusa z klasy pierwszej z opłatkiem mi podała

Obrazek użytkownika wandaherbert

24-12-2014 [21:58] - wandaherbert | Link:

Myślę,że nie ma na tym Świecie nic piękniejszego i rozczulającego, niz taki maluszek spoczywajacy ręku dziadka.Zdrowia i pomyslnosci życzę Panu