" Myslałem, że mam sto dywizji, a miałem gówno "

„Myślałem, że mam sto dywizji, a miałem gówno!".

Te słowa miał wypowiedzieć w przededniu przekroczenia polskiej granicy  ( w początkach września 1939 ) do swoich podwładnych płk.Józef Beck ( wg. Stanisław Stroński – polityk sanacyjny i autorytet naukowy z dziedziny poezji prowansalskiej ).

Ja osobiście długo uważałem, że Beck nie miał innego wyjścia i z dwojga złego wybrał honor i wojnę niż wojnę i hańbę.
 
Uważałem tak mniej wiecej do momentu, gdy "  uznane autorytety moralne " takie jak: Bartoszewski pseudonim profesor, A. Rothfeld – profesor, minister, wybitny dypolomata i obrońca dobrego imienia, czy też  inny wybitny polityk Radek Sikorski, bohater z Afganistanu, absolwent, minister, wykładowca,  Pan na Chobielinie zaczęli nagle lansować Becka jako wzór polskiego polityka  i wręcz  sewrski wzorzec do naśladowania przez przyszłych ministrów miejscowego msz- u.

Wtedy za Hamletem pomyślałem – ocho, coś tu śmierdzi w państwie duńskim.

Czy Beck był trzeźwy w przeddzień opuszcenia Polski i walczącej bezładnie polskiej armii?
St. Stroński milczy na ten temat tak jak i wielu innych.

Wiadomo natomiast, że Beck miał poważny problem alkoholowy o którym wiedzieli prawdopodobnie i Anglicy i Sowjeci.
( Pisze o tym w Choroba ( umysłowa – alkoholowa ) Józefa Becka jako przyczyna wybuchu II wojny światowej ) J. Choiński , wydanie 2013 )

Może też po prostu  był pozbawionym realizmu -  politycznym fantastą ?

Bardzo możliwe.
 
Marszałek Śmigły- Rydz bowiem bardzo dbał o zachowanie tajemnicy wojskowej i nie dzielił się swoją wiedzą na temat armii nawet z najbliższymi współpracownikami – nie mówiąc z innymi ministrami.  
Dbał tak dalece, że żaden z generałów nie wiedział jakie są plany wojenne w przypadku ataku z zachodu. Ba -  nawet nie wiedział co robi jego sąsiad – dlatego taki był chaos.
Cała kampania wrześniowa to było jedno wielkie i  bezładne poruszanie się wojska z jednego miejsca w drugie – bez składu i ładu.

Plany wojenne na wypadek wojny z Niemcami ( jeśli wogóle były ) to nie ujrzały światła dziennego.
Sześciu czy siedmiu polskich generałów po prostu zdezerterowało z pola walki już na początku wojny – zapewne z frustracji. Jeden z nich dezerterował nawet dwukrotnie a mimo to nie trfił pd sąd polowy.

Więc zapewne i Beck nie miał pojęcia o prawdziwej sile polskiej armii.

Przeceniał jej wartość zdecydowanie.

Co wiemy z prawdopodobieństwem zmierzajacym do pewności.

W sierpniu 1939 roku wpłynął do portu w Gdyni jacht jego królewskiej mości " Czarodziejka ".
Na jego pokładzie znajdował się min. Lord admiralicj angielskiej Duff -Cooper, który spotkał sie z Beckiem. Duff Cooper należał do paczki Churchilla.
Jeśli jeszcze ktoś ma wątpliwości co do intencji Churchilla w stosunku do Polski to
Winston CHURCHIL  do gen. Andersa przed kampanią we Włoszech, kiedy kluczowa była współpraca polskich dywizji,

– Nigdy nie gwarantowaliśmy wschodnich granic Polski. Teraz mamy wystarczającą ilość wojska .I już nie potrzebujemy waszej współpracy. Możecie wycofać swoje dywizje, poradzimy sobie bez nich.
Winston CHURCHILL
( Po Anzio i Jałcie, dzenniki gen. Andersa)
Takim bezwzgloednym gangsterem  był Churchill.
Nie można mieć do niego o to pretensji – działał w interesie Anglii  (  ?  )i ... Apaczów z Wall Street.
A  gen. Anders mimo to rzucił na śmierć i bez konieczności ( jak widać ) pod niemieckie cekaemy  tysiące polskich żołnierzy – choćby pod Monte Casino.
Takich mieliśmy świetnych wodzów.  

Tyle wiadomo.
Nie wiadomo o czym sir Duff- Cooper i Józef Beck  rozmawiali.
( - Wy Beck wicie, rozumicie .....my wiemy o was więcej ...)
Efekt tej rozmowy był  taki, że Beck przestał nagle uprawiać politykę równowagi w stosunku do Rosji i Niemiec. Polityka równej odległości  ( podziwiana i  przez wrogów i przyjaciół Polski ) została zamieniona na zupełnie egzotyczny i niepojęty logicznie sojusz z Anglią.

Historycy uważają, że zmiana polityki nastąpiła definitywnie po Monachium.

Nie wiem co jest dla nas lepsze ?

Czy świadomość, że człowiek który kierował przez lata polską polityką zagraniczną był cierpiącym na  chorobę  alkoholikiem.  
Czy to, że po prostu był pozbawionym realizmu fantastą idącym bezwolnie  na pasku ( być może szantażowanym i celowo sprowadzanym na manowce także przez sowjeckiego kreta wśród jego doradców  ) przez wysokiej klasy  politycznych gangsterów ?

Czasami pewne zdarzenia nie dają się wytłumaczyć logicznie bez uwzględnienia czynnika ludzkiego.

Dzisiejsza sytuacja polityczna przypomina niestety tą z końca lat trzydziestych.

Jest słabnący hegemon - dziś USA  –  wtedy Anglia.
Są  pretendenci do strącenia hegemona z tronu – dziś znowu Niemcy  z Rosją w tle i Chiny
wtedy Niemcy z Japonią w tle i USA.
II WS  wygrali - USA i Rosja.

Dziś - sojusz Niemcy – Rosja spędza sen z oczu amerykańskim strategom.
Amerykanie chyba już nie są w stanie pokonać Chiny militarnie.