Ciekawy symbol kultury brytyjskiej

Przez święta przebywałem w bezpośredniej bliskości telewizora z dużą ilością kanałów. O mało mnie to nie zabiło. Do tego obok leżały gazety z tak zwanego głównego nurtu. Wrażeń było więc co niemiara i przez najbliższe dni będę je ze szczegółami opisywał. Dziś króciutko, bo jeszcze odpoczywam. Mamy oto znany wszystkim kanał Discovery, a w nim programy zwane nie wiedzieć czemu edukacyjnymi. W większości jest to czysty obłęd, ale przez swoją obłąkaną szczerość niesłychanie ciekawy. Pokazują tam na przykład program pod tytułem „Grubi syfiarze sprzedają połamane fanty frajerom”. Cieszy się to wielką popularnością, a ja akurat trafiłem na odcinek, w którym dwóch tłuściochów stojąc na żydowskim cmentarzu pełnym macew z gwiazdami Dawida (przysięgam, że tego nie wymyśliłem), próbowało opylić spróchniały pistolet jakiemuś okularnikowi. Jak ten facet zobaczył ten pistolet podskoczył w górę. I wiecie co powiedział? Nigdy nie zgadniecie. Otóż według niego to próchno ze skałkowym zamkiem i rurą okazało się cmentarnym pistoletem ostrzegawczym. Kapujecie? Cmentarny pistolet ostrzegawczy z epoki kolonialnej, ze świata w którym narodził się liberalizm, wolny rynek, ze świata Adama Smitha i pokrewnych mu dusz. Czemu ów gadżet służył? Otóż jak ktoś już był mocno przyciśnięty liberalizmem i nie miał co jeść, szedł na cmentarz rabować świeżo pogrzebanych nieboszczyków. A tam prawi obywatele imperium przygotowali już na niego niespodziankę. Ten pistolet właśnie połączony z potykaczem. Od razu muszę wam powiedzieć, że słowo „ostrzegawczy” jest nieco mylące. Pistolet nie był bowiem ładowany papierowym ładunkiem i wcale nie chodziło o to, by kogoś przestraszyć. Cel umocowania tej broni w cmentarnej bramie był inny i wy się już domyślacie jaki. Chodziło o wyeliminowanie ze zdrowego społeczeństwa elementów niepożądanych i jeszcze do tego o oszczędności. Ponieważ cmentarny pistolet ostrzegawczy był tańszy niż konstabl postawiony przez cmentarnym murem, cieszył się sporą popularnością, aż do chwili kiedy na cmentarz nie polazł nocą ktoś ważny i nie pozostał tam już na zawsze. Wtedy liberalne społeczeństwo skrzętnych protestanckich groszorobów zrezygnowało z tego urządzenia i postanowiło zrobić ten ukłon w stronę socjalizmu i zatrudnić na cmentarzu strażnika. No, a pistolet poszedł do lamusa, a po 250 latach został zaprezentowany na żydowskim cmentarzu jakiemuś frajerowi.

Nie wiemy ile takich pistoletów działało na Wyspie i w koloniach, ale zgaduję, że mnóstwo. Czy słyszeliście choć o jednym cmentarnym pistolecie ostrzegawczym z kontynentu? Albo nie, nie z kontynentu, ale z Polski? Ktoś ma taką rzecz w domu? Ktoś słyszał o okradaniu grobów dla zysku, w tym nieszczęśliwym kraju, pozbawionym doktryn liberalnych? Ja nie słyszałem.

Po co ja to wszystko piszę? Ano po to, by jeszcze raz przypomnieć o swojej książce, która opowiada o prawdziwych początkach brytyjskiego imperializmu, a której sprzedaż uruchomimy, mam nadzieję dziś wieczorem. Na razie przypominam jeszcze raz spis treści i zapraszam na stronę www.coryllus.pl

Przed Baśnią

OSTRZEŻENIE – ZAMIAST PRZEDMOWY . . . . . . . VII

Prawdziwe życie smoków czyli historie alternatywne . . . XIV

Baśń jak niedźwiedź

Dwie legendy, dwa miasta, dwaj święci . . . . . . . . . . . 3

O fałszywym pieniądzu i prawdziwych intencjach . . . . . 26

Wojna i jej porządki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42

O przekornej księżniczce i jej nieszczęśliwym narzeczonym 57

Przełęcz Meszes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70

Wielkie rody . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80

Ziz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94

Dalekie echo smoczych kroków . . . . . . . . . . . . . . . 109

Wypędzenia Żydów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115

Rozenkranc i Gildenstern pracują dla cesarza. A Shylock? 125

Bractwo cyrkla i Czarnogłowi . . . . . . . . . . . . . . . . 139

Behemot . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 148

Misjonarze albo największa pokusa antysemitów . . . . . 157

Kolonizacja i kolonizatorzy . . . . . . . . . . . . . . . . . 168

Racja stanu, racja klanu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173

Sól i rola . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 180

Husyci i husarze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 189

Trzydniowa spowiedź kochanka królowej . . . . . . . . . . 202

Privilegium de non tolerandis iudaeis . . . . . . . . . . . . 215

Dwaj królowie i jeden cesarz . . . . . . . . . . . . . . . . . 232

Źli stróże wolności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 240

O aniele śmierci, któy jest szybszy niż myśl . . . . . . . . 248

Pierwszy syjonista? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 263

Czym królowa Elżbieta rżniła się od Lenina? . . . . . . . 271

Zamek w środku Dzikich Pól i trzy książki o Zaporożcach 280

Reformy króla Stefana i doktryna barona Rotschilda . . . 295

Bankierzy i filantropi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 304

Istotny cel wojny z Moskwą . . . . . . . . . . . . . . . . . 313

Poczciwy człowiek i szkoła trucicieli . . . . . . . . . . . . 332

Rok 1584 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 353

Artur Pendragon podbija Północ . . . . . . . . . . . . . . 364

Duma na śmierć króla Stefana . . . . . . . . . . . . . . . . 382

Zakończenie. Ku nowoczesności? . . . . . . . . . . . . . . 393

Epilog I. Sierpień 1919 – grudzień 1939 . . . . . . . . . . . 397

Epilog II. O kupowaniu i używaniu symboli . . . . . . . . 400

Spis ilustracji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 403

Bibliografia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 405

Skorowidz . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 410